Hayat bir deney mi?
Başarısızlığı sevmeyen bir toplumda yaşıyoruz. Japonlar kadar katı değiliz ama Türkiye’de başarısızlık kötü bir şey.
Arkanızdan ne konuşuyorlar?
Heyecanla “Bu iyi bir fikir, yapabiliriz.” dediğimde birlikte çalıştığım insanlar pek itiraz etmiyor.
Nasıl agresiflikten kurtulabiliriz?
İstanbul’da araba kullanırken mesela. Deniz benim için “Daha garajdan çıkmadan geriliyorum” diyor. Oysa sinirli değilim. Gerçekten değilim. İstanbul’da araba kullanmıyorsam. Öfke başkasına fırlatmak için elinde beklettiğin sıcak kömürdür. Buddha
Bu bize ders olmasın
“O kadar emeğimiz var, nasıl olur. O kadar yıldır güvendiğimiz insan. Vefasız…” gibi cümleler kurmaya başladığımda Günseli Hanım’ın söylediği şu lafı hatırlıyorum.
Afrika’da siyah insan yok
Caste kitabından aklımda kaldığı kadarıyla: Afrika’da siyahlar yok. İnsanlar siyah olduklarını bilmiyorlar. Kendilerini sadece insan sanıyorlar. Ta ki Avrupa’ya veya Amerika’ya gidene kadar.
Stresin kaynağı
Beğenmediğimiz bir şeyle karşılaştığımızda 3 seçeneğimiz var:
Yalnız kalma korkusu
Netflix’in meşhur Queen Gambit dizisinde, -izlemediyseniz izleyin- satranç ustası Beth Horman’ın annesi Alice: Dünyadaki en güçlü insan yalnız kalmaktan korkmayan insandır.
Yoğunum yeni aptallık
“Yoğunum” yeni aptallık. Warren Buffet Dünyanın en zengin adamı da olsak, zamanımız kısıtlı. Bu yüzden neyle uğraştığımız çook önemli.