Başarısızlığı sevmeyen bir toplumda yaşıyoruz. Japonlar kadar katı değiliz ama Türkiye’de başarısızlık kötü bir şey.
Gençken hayat bir oyun diye düşünürdüm. Roller, yaptıklarımız, ilişkilerimiz… İster çevremizin belirlediği oyunu, ister kendi belirlediğimiz oyunu oynuyoruz.
…
Yaptıklarımızı başarılı veya başarısız diye değil de, bilim adamları gibi öğrenilecek “deney”ler diye tanımladığımız anda oyun değişiyor: Her başarısız deneyde yeni bir şey öğreniyoruz ve hedefimize daha da yaklaşıyoruz.
A’dan B’ye gitmek istiyorum. Şunu deniyorum. Çalışmadı. Harika, artık yeni bir yol deneyebilirim.
Farketing notu: Her başarısızlık, hedefe ulaşmak için elenmiş bir seçenektir.