Taksim’de Leyla diye bir kahvede yaklaşık 4 saat oturdum. İlk saatimin sonlarına doğru sokaktan klarnet sesi gelmeye başladı. 15 yaşlarında çingene çocuğu güzel çalıyordu. 30 dakika rahatsız olmadan dinledim.
Sonrasında ise çok sıkıldım. Aynı veya benzeri müzikleri sadece klarnet sesiyle dinlemek. 3 saat. İnanın, dayanılmaz.
Öte yandan, çocuğun durumundan bakıldığında, ortada bir sorun yoktu. Çocuk çalıyor, geçenler para atıyor. Durmak için hiçbir neden yok.
Aynı zaten para kazanan, yaptıkları işlerle başarılı olan pazarlamacılar gibi.
Pazarlamadan veya ilişkilerimizden bahsediyorsak, sormamız gereken:
Yoldan geçen birisine mi hitap ediyoruz, yoksa uzun süreli ilişkide olduğumuz birisinden, sürekli müşterilerimize mi?
Sürekli aynı fıkrayı anlatan bir kocanın etrafa eğlenceli görünürken, karısına çok sıkıcı ve dayanılmaz gelmesi gibi, pazarlamada da kendini aşamayan firmaların eşit şartlarda şansı pek yok. Ne dersiniz?