New York Times’daki bir makalede, 12 miyon Dolar kazanıp hala kendini fakir hisseden bir kişiden bahsediyor:
Günde 12 saat sevmediğin bir işte çalışıyorsan, ne kadar para kazandığının önemi yok.
Şüphesiz hayatta kalmak için para kazanmamız gerekiyor fakat gerçekten hayalini kurduğumuz kadar kazanmak zorunda mıyız? O ev, araba, telefon gerekli mi?
Yine aynı makaledeki bir araştırmaya göre:
İnsanlar ailelerini ve kendilerini geçindirebildikten sonra, fazladan maaş memnuniyetlerini artırmıyor. İnsanlar saygı duydukları, birlikte zaman geçirmekten hoşlandıkları ve karşılığında kendilerine saygı duyan insanlarla birlikte çalışmak istiyorlar. Ve tabii ki yaptıkları işin anlamlı olduğunu hissetmek istiyorlar.
Ne iş yapıyorsak yapalım, kendimize sormamız gereken soru:
Anlamlı (harika şeyler yapıyorum) bir şey için mi uğraşıyorum? Yoksa sadece para kazanmak mı amacım?
Uç bir örnekten bahsedince (bu yazıyı okuyan kişilerin çoğu hayatı boyunca 12 milyon Dolar kazanmayacak) anlatmaya çalıştığım fikir kayboluyor olabilir mi? Hayatımızın çoğunu işte geçirdiğimizin farkında olarak, bu sefer şöyle soralım:
Hayatımızdan keyif alıyor muyuz?
[Kendime not]: Hayat çok para kazanmak uğruna olsa da, sıkıcı bir yaşam yaşamak için çok kısa.