The Law of Simplicity kitabında basitlik için anlatılan 10 kuraldan ilki olan azaltmanın altında küçültmek konusu işleniyor:
Küçültmek: Küçük beklenmedik bir obje beklentilerimizi aştığında, şaşırmakla kalmayız aynı zamanda mutlu oluruz.
Basitlik, aslında önemsiz ve farkedilmeyecek bir şeyden alınan beklenmedik zevkle alakalıdır.
6 yaşındaki çok yetenekli bir piyanistin müziğini 20 yaşında ama ondan çok daha iyi çalan bir çocuğun müziğinden daha çok beğeniriz. 6 yaşındaki bir çocuğun Beethoven’ın bir senfonisini çalması sıradışıdır ve bizi şaşırttığı kadar mutlu eder.
Yukarıdaki mantığa göre, işlerimizi azaltıp, o işlerin büyük şeyler başarmasını sağlamak fark yaratan bir strateji olabilir mi? Hem algıda hem de etkinlikte basit ve küçük olan daha iyi sonuçlar mı doğurur?
Basit ve iyi ürün > komplike ve iyi ürün ?