dışlanmış, bazen enerjik, heyecanlı, korkusuz, bazen mutsuz, çekinen…. sürekli ruh halimiz değişiyor.
Hissetmek istediğimiz ise hep pozitif hisler.
İş hayatında da benzer. Hep iyi sonuçlar, büyüme, başarılar, takdir görülme… Yaşamak istediklerimiz bunlar.
Oysa hayata bir araba yolculuğu gibi bakabiliriz: İstediğimiz bir yere giderken, birçok farklı yoldan, şehirden geçiyoruz. En konforlu araç ile en hızlı şekilde, çok sarsılmadan, sevdiğimiz şehirlerden geçerek gitmek isteyebiliriz ama hedefimize ulaştıktan sonra çok da umrumuzda değil.
Hislerimiz veya yaşadıklarımız kötü olabilir ama hayat bu. Hedefimize ulaşmak istiyorsak, sadece yaşadığımız iyi şeyleri değil, kötü şeyleri de sahiplenmemiz gerekiyor.
Çünkü sadece iyi yollar değil, kötü yollar da bizi ileri götürüyor.
This is the way
twitter’da takip et: cturanli