Marcus Buckingham’in "The One Thing You Need to Know" kitabından bir araştırma:
105 çifte açık olmak, sıcak kanlılık, kibarlık, saygılı olmak gibi kişilik özellikleri veriliyor. Hem kendileri hem de eşleri için bu özelliklere ne kadar uydukları ve bunları puanlamaları isteniyor.
Sonuç: En mutlu çiftler birbirlerini en iyi tanıyanlar değil. Eşlerine, eşlerinin kendileri için belirlediği puandan daha yüksek puan verenler. Örneğin bir koca kibarlık konusunda kendisine 5 puan verirken, karısı onun kibarlığı için 8 puan veriyor.
Kitaba göre, yapılan davranışlara bir açıklama bulup, bu açıklamaya inanabilmek ilişkide mutluluğun sırrı.
Pazarlama da bir ilişki yönetimi olduğuna göre, müşteriyi anlamanın yeterli olmadığını söyleyemez miyiz? Bu tabi ki önemli ama müşteriyi elimizde tutan bu değil. Müşteriyi size çeken, müşterinin size ne kadar inandığı ve davranışlarınıza nasıl açıklamalar bulduğuyla ilgili.
Bir ürün yaptım, senin ihtiyacın olan şu şu şu özelliklere sahip, gel ve al. Böyle olsaydı, reklamcılara gerek olmazdı, değil mi?