Yine bir yerlerde okudum ve yine neresiydi hatırlamıyorum.
Hayatın merkezinden bahsediyordu.
New York’un göbeğindeki, şehre nefes aldıran Central Park’ı da buna benzetiyordu:
Hayatınızın merkezine, yaratıcılık, boş vakit, gerçekte yapmak istediklerinizi koyun. Dışına ise diğer şeyleri.
Tam tersini yapıyoruz.
Sadece yapmak istemediklerimizle uğraşıp, bir gün yapmak istediğimiz şeylere zaman ayırmayı umuyoruz. Sevmediğimiz şeyleri hayatımızın merkezine, sevdiğimiz şeyleri de en uzak noktaya koyuyoruz.
Kendime not: Sevdiğim şeyleri nasıl hayatımın merkezine koyabilirim?