Eşimle sokağın köşesindeki manava gittik, erikler yumuşamıştı, nektarin de istediğimiz gibi değildi. Hiçbir şey almadan teşekkür edip manavı terkettik. Manav teşekkürümüze yanıt vermedi.
Bir çok firma gibi bu manav da anlamıyordu: Bir müşterinin kelebek gibi kısa ömürlü olmadığını. Ona satamadım, diğerine satarım mantığının onu ileri götüremeyeceğini. Müşteri olmayanın aslında müşterisi olduğunu. Müşterinin sürekli ondan almayacağını ama almaya niyetlendiğinde özel hissetmek istediğini…
"Bu kadar ciddiye alınacak ne var?", diye düşünenlere: Haklısınız o manavdan yine alışveriş yapacağız.
Ancak daha iyi bir alternatif yokken.