İzin almak, kafanıza taş atan birisine taş bende kalabilir mi diye sormaya benziyor. Kurumlara hiçbir borcunuz yok. – Banksy
Kimseye borcumuz yok.
İş yerindeki yöneticilere, bize fikir vermiş, bir zamanlar yakın olduğumuz insanlara… İşlerine geldiği için bize yardım eden, sevilmek için iyi davranan, kendisi için yatırım yapmış insanlara… borcumuz yok.
Vefasızlık değil bu. Hayır.
Kendileri için yaptıkları, bize de fayda sağlıyor diye bir borcumuz yok kimseye. “Ben sana bu kadar yardım ettim” deyip, “Vefasızsın sen” der gibi bakanlara, yeri geldiğinde “Sen bana değil kendine yardım etmeye çalışıyordun” demeli.
Duygusuz, acımasız görünme pahasına.
Çünkü onlar size acımaz. İşlerine gelmezse.
Peki siz onlardan mısınız?
Ben onlar gibi olmazdım. Ben öyle yapmazdım aynı durumda kalsaydım…
diyorsanız, muhtemelen yanılıyorsunuz.
- Araba kullanırken önünüze kıran mafya kılıklı adama sinirlenmezken, yavaş gittiği için önünüzdeki yaşlı adama küfrediyor musunuz?
- Güçlü iken zayıf olanın hatasını kabul etmiyor, güçsüz iken bağışlayıcı mı oluyorsunuz?
- Canınız yanınca her yerde canınızı yakandan bahsediyor, başkasının canı yanarken umursamıyor musunuz?
- Sizin için dua edilsin diye yardım ediyor, size faydası olmayanı etrafınızda dahi görmek istemiyor musunuz?
- İnsaları sizi sevdikleri için mi seviyorsunuz?
Evet veya belki diyorsanız büyük olasılıkla siz de öylesiniz.
İşine gelmeseydi
Az önce “Acaba ben de öyle miyim?” diye, belki bir an aklınızdan geçenleri hemen unutup, “Beni işte bu aşağıdaki kısım anlatıyor.” diyebilmeniz için sonradan eklediğim bir kısım var aşağıda:
Birisine borçlu olduğunuzu düşündüğünde:
İşine gelmeseydi, yine de yapar mıydı o zaman? (Yaptığı iyiliği, borçlu hissetmemize neden olay şeyi)
diye kendinize sorduğunuzda “Kesin yapardı.” diyorsanız:
- ya kendinizi kandırıyorsunuz
- ya da bir istisnayı buldunuz.
Bir istisnayı bulduysanız tabii ki verin elinizde ne varsa, hiç düşünmeden, gidin peşinden, kollayın, koruyun… Ne mutlu size, karşılık beklemeden size yardım etmiş birisine yardım ediyorsunuz.
Eğer bu istisna sizseniz, zaten “Yaptıklarımdan sonra, bana bunu nasıl yapar?” demezsiniz çünkü 2 olasılığın farkındasınız muhakkak:
- Yaptıklarınızı karşılık beklemeden, doğru olduğu için yaptınız.
- Karşılık bekleyerek yaptınız, “Yaptıklarımdan sonra…” diye başlayan bir cümle kurmanın anlamı yok.
Her iki durumda da, kimsenin size borcu yok.