Sürekli hissediyorum. Girişimcilik, iş, hayatla ilgili olarak. Düzenli ziyaret eden bir his. Ya da arada giden ama dönüp dolaşıp geri gelen.
“Her şeyi çözdüm” diye hissettiğimin hemen ardından. Kendimden emin olduğum anda. Başarılı bir işin ertesi günü.
Sanırım normal olan bu. Sürekli mücadele etmek. En emin olduğunda dahi emin olmamak ve devam etmek.
En zenginimiz, en mutlumuz, en başarılı görününenimiz… hepimiz yaşıyoruz sanırım. Bazılarımız farkında olmadan, bazılarımız bilerek, gizleyerek, yokmuş gibi davranarak…
İnsan olmak bunu gerektiriyor muhtemelen. Önce “Berbat bir durum bu!”, ardından “İşte hayat bu” demek.
Muhtemelen, mutlu bir insan olmak, bu hisle yaşamayı öğrenmek demek.
Önce berbat!
sonra işte Hayat
twitter’da takip et: cturanli