Ders aldığım dövüş hocama, hem biraz dinlenmek için (yorulunca zaman kazanmak için onu konuşturuyorum) hem de merakımdan, küçük bir çocuk gibi "Nasıl oluyor, gerçek hayatta bunları yapabilir miyim?" diye sordum. Yanıtı:
Ne kadar çalışırsan çalış durum aynı değil. Öncelikle insanlar kavga etmek durumunda kaldığında çok heyecanlanıyorlar. Bu heyecan iki şeye neden olabiliyor: Çok heyecanlanıp, kendilerini kontrol edemiyorlar ve karşı tarafa çok zarar verebiliyorlar (sonra pişman oluyorlar). Diğeri de donup kalıyorlar, hiçbir şey yapamıyorlar. Ne kadar çok çalışırsan çalış, gerçek yaşam bu odadaki çalışmadan daha farklı… Bunlarla karşılaşmamak için çok fazla pratik yapmak… pratik yapmak…
Rekabet içindeyken de durum aynı değil mi? Yeni bir rakip geliyor ve tüm dengeleriniz bozuluyor, sağlıklı düşünemiyorsunuz. Oysa, doğruların çoğunu zaten biliyoruz ve bir kavgadan farklı olarak, karar vermek için saniyelerden daha fazlasına sahibiz. Yapmamız gereken rekabet yokken dahi pratik yapmak, pratik yapmak.
Belki de danışmanlar bu yüzden şirketler için iyi. Sizin bildiklerinizden daha fazlasını bilmeseler de, durumunuza dışarıdan ve daha soğukkanlı bakabiliyorlar.