Ne gerek vardır, “Seni seviyorum” demeye.
Şöyle düşünmememiz için hiçbir neden yok:
Çiçek aldım, sık sık aradım… Hastalandığında, ihtiyacın olduğunda hep yanındaydım… Eşek misin, anlamıyor musun seni sevdiğimi?
Belki bir bakış, ufak bir hareket bile zaten sevgimizi gösteriyor… Belki sosyal olarak öğretilmiş olduğundan, belki de güven eksikliğinden… Her ne olursa olsun, “seni seviyorum” demek işe yarıyor.
Asıl zor olan sevdiğini söylemek değil, sevdiğini göstermek iken, iki kelime için başarısızlığa uğramayı göze almak, ne kadar anlamsız/gereksiz.
Peki, içi dolu “Seni seviyorum” kelimesi hep işe yararken, şirketler önemli/değerli müşterilerine neden “Siz bizim değerli/sevdiğimiz müşterimizsiniz” demiyor? Onlar kadar önemli olmayanları üzmemek için mi? Sevdiklerini söylediklerinde, sevgilerini gösterecek bir şey yapmadıkları/yapamayacakları için mi?