Düşünüyorum da girişimcilerinin büyük başarı yakalamalarının birçok nedeni var ama 2 tanesi sanki daha yaygın:
Aptal olmaları ya da sandıklarından aptal olmaları.
Akıllı bir insan bir işin çalışmayacağının 99 farklı olasılığını görürken, aptal insan sadece 1 olasılığı görebiliyor:
Kesin başarılı olacağım.
Gayret ederlerse ve şansları yaver giderse de gerçekten başarılı oluyorlar. İşte bu yüzden, etrafımızda çok fazla aptal ama başarılı olmuş girişimci var.
Madalyonun diğer tarafı buz dağı gibi ama başarısızlar göz önünde değil.
İlk işinde başarılı olmuş akıllı girişimcilerde ise farklı bir eğilim görüyoruz: Kendilerini olduğundan daha akıllı görmeye başlıyorlar. Türkiye’de sanki daha sık görülüyor.
Uzmanlar, hayali üstünlük (Wikipedia) diye bir durumdan bahsediyor. Bu durumun nedenlerinden birisi olarak da benmerkezciliği (egocentric) gösteriyor.
Bu akıllı ve başarılı olmuş girişimcilerin bir kısmı, işte bu yüzden, hiç bilmedikleri işlere girişip aynı başarıyı kolayca yakalayabileceğini sanıyor. Genellikle bu alanlardaki başarıları sınırlı oluyor.
Bir kısmı ise bildikleri konularda ama başarması zor, akıllı insanın kolayca cesaret etmeyeceği kapasitelerinden büyük işlere kalkışıyorlar.
Neyse ki kendini olduğundan akıllı zannetsen de, akıl + gayret + ve şans bir araya gelince bir girişimin başarılı olasılığı yüksek. Neyse ki, kendilerini olduklarından daha akıllı zannediyorlar…