Bilmiyor olmanın dayanılmaz hafifliği.
Duymak istemediğini duymamak. Bilmezsek, dinlemezsek, bir şey yapmazsak mutlu muyuz? Mış’la biten cümlelerimiz varsa. Bilmediklerimiz bizi mutlu mu yapıyor?
Bilmezsen mutlusun. Safsak, her şeyin sadece iyi yanlarını görüyorsak, kötü günlerin akşamı kafamız sürekli iyiyse, "hayır böyle olmamalı" deyip sinirlendiklerimizi unutup yaşama devam edebiliyorsak, "ben daha iyisini yapabilirim ama şanssızım" diyorsak…
Müşterinin sürekli söylediğini/söylemeye çalıştığını duymazsak, ‘focus’ grup sonuçlarına bakıp sadece duyduklarımıza inanırsak…
Sonuçta sadece bildiklerimizden, farkında olduklarımızdan sorumluyuz, değil mi?
SAÇMALIK.
Bilmemek, "Bilmiyordum" demek kolay. ama başarmak için yeterli mi?