Geçmiş veya gelecekte olabilecekleri fazla düşünmeye başladığımda, kendimi bir şey yapmadan boşa zaman geçirirken buluyorum. Üretmeden.
The Daily Stoic kitabında geçiyordu şöyle bir dua varmış, İsimiz Alkolikler ve benzeri gruplar söylüyorlarmış:
…bana değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etme huzuru ver, değiştirebileceğim şeyleri değiştirme cesareti ve aradaki farkı görme bilgeliği ver…
Neye inandığımızdan bağımsız olarak çektiğimiz acıların çoğu muhtemelen bundan kaynaklanıyor.
Kontrol edemediğimiz şeylere kafayı takmaktan.
Şu anda, yapabileceklerimize yani kontrol edebildiklerimize odaklanabildiğimizde ise üretmeye başlıyoruz ve mutlu oluyoruz.
Aslında bunu biliyoruz, asıl problemimiz muhtemelen ikisi arasındaki farkı görememek. Neyi değiştirip değiştiremeyeceğimizi anlayamamak…
Bu yüzden, tereddüt ettiğimizde, kesin değiştirebileceğimiz şeye odaklanmamızda fayda var:
Şu ana, şu anda yapabileceğimiz şeye…
twitter’da takip et: cturanli