Susuz kaldığınız bir durum düşünün. Çok fazla koştuğunuzu, terlediğinizi, susadığınızı ve suyunuzun olmadığını. Suyu bulduğunuz anın mutlu bir an olacağı aşikar değil mi?
Bir de, az önce su içtiğinizi ve arkasından su ikram edildiğini. Mutlu bir an mı olur?
Cevap çabuk çıkan bir "hayır" ise, neden hislerin ve düşüncelerin duruma göre değiştiğini anlamakta bu kadar zorlanıyoruz?
Gerçek önemli mi, bizim gerçeğimiz başkalarının gerçeği ile aynı değilse?
[Farketing notu]: Aynı şeyler farklı ortamlarda aynı değildir.